امام حسین(ع)

آفریدند تو را تا که مسیحا باشی

عزت و عاطفه را مظهر و معنا باشی

آفریدند تو را نام نهادند حسین

تا که جانسوزترین واژه دنیا باشی

آفریدند تو را محض سرافرازی عشق

تا که دلدار جگر گوشه لیلا باشی

در کرم اهل کرم پیش توکم آوردند

دیگران قطره ناچیز و تو دریا باشی

تو قتیل العبراتی عجبی نیست اگر

کشته چشم تر زینب کبری باشی

بر سر نیزه سرت رفت و تلالو کردی

مثل خورشیدی و زیباست که بالا باشی

خیزران خورده ترین قاری قرآن خدا

طشت زر دیده ترین حضرت یحیی باشی